Beste lezer,
In deze symbolische kloof tussen het oude en het nieuwe jaar wensen we je met enige voldoening te melden dat de berichten over het einde van Charta´91 schromelijk overdreven zijn. Méér zelfs ! Ze zijn geheel onjuist. In het meest recente number van het Vlaams Blok maandblad werd het ter ziele gaan van Charta meesmuilend aangekondigd. Roddel ? Niet helemaal Het is inderdaad zo dat sinds enkele maanden de twijfel bij een aantal aktieve mensen van onze beweging toesloeg. In die mate zelfs dat één van onze bekendste medewerkers in een interview met het weekblad Markant aankondigde dat Charta zou stoppen. Enkele weken later bleek het tegendeel waar. Het was Markant dat verdween (hopelijk voorlopig). De stuurgroep van Charta besliste om voort te doen.
Vanwaar die twijfel ? Al je naar de feiten kijkt, blijkt er niet echt reden om er het bijltje bij neer te leggen. De door Charta opgestarte aktie om een cordon sanitaire rond het Vlaams Blok te leggen heeft ongetwijfeld bijgedragen tot het politiek isoleren van deze anitdemokratische partij. De inspanningen die we leverden om in de moeilijke Antwerpse context een inhoudelijk gesprek op gang te brengen en te houden tussen een aantal (thans verkozen) kandidaten resulteerde in een tien-puntenverklaring, die momenteel al door meer dan twintig gemeenteraadsleden van verschillende partijen is ondertekend. Op 3 oktober organiseerden we in Antwerpen een manifestatie onder het motto "Afblokken". Enkele honderden mensen kwamen er op af.
Maar toch twijfel, en wel hierom. We kregen gaandeweg de indruk dat Charta niet langer beantwoordt aan zijn oorsprokelijke doelstelling : een beweging voor vernieuwing van het politiek leven, een onafhankelijk forum waar mensen die bedrijvig zijn in de verschillende maatschappelijke geledingen hun twijfels en hun zekerheden, hun vragen en hun antwoorden met elkaar konden konfronteren. Het grootste deel van het werk werd gedaan door een kleine groep mensen waarbij we weliswaar mochten rekenen op de goodwill van anderen. Daarom vreesden we dat Charta dreigde te veranderen in een "organisatie", naast de zovele andere in het rijke Vlaamse verenigingslandschap. En die bescheiden plaats hebben we nooit nagestreefd, niet omdat we pretentieus zijn, maar omdat we vinden dat we een meerwaarde aan te bieden hebben. Er dient een vrijplaats te bestaan waar openlijk kan worden gepraat over de diepe crisis die onze samenleving teistert. En laten we wel wezen, de malaise is sinds november 1991 niet verminderd.
Kan Charta dat aanbod waarmaken ? Kunnen we de dreigende politiek restauratie, het eigen Grote Gelijk, al dan niet opgediend met een "verruimend" sausje, tegenhouden ? Begin februari verschijnt een uitgebreide Nieuwsbrief, waarin we nader ingaan op de stand van zaken. We hopen dat we in het nieuwe jaar kunnen blijven rekenen op je steun. Of... op je aktieve medewerking. En voor 1995 : blijf dwarsliggen !
Charta ´91